A educación sentimental

Gustave Flaubert

Gustave Flaubert naceu en Rouen en 1821, no seo dunha familia da pequena burguesía católica. Realizou os seus primeiros estudos na súa vila natal. Cun amigo desta época, fundou en 1834 Art et Progrès, xornal manuscrito onde publicaría o seu primeiro texto. No verán de 1836, con quince anos, coñeceu a Élisa Schlésinger, de vinte e seis, pola que sentiu un amor non correspondido que trasladaría a A educación sentimental. En 1841 principiou en París estudos de Dereito, a pesar de sentirse máis atraído polos círculos literarios e artísticos. En 1844, unha crise epiléptica provocou que abandonase a carreira. Volveu a Rouen e instalouse en Croisset, onde redactaría varias novelas e a primeira versión desta obra. Finado o seu pai, cirurxián, en 1846 herdou unha fortuna que lle permitiu vivir de rendas e dedicarse por enteiro á literatura. Principiou daquela unha tormentosa relación con Louise Colet. En 1851, inspirándose nun suceso real, comezou a redacción de Madame Bovary (1857). Carteouse con grandes plumas e frecuentou ocasionalmente os ambientes literarios parisienses, nos que alternou con Madame de Loynes, da que se namoraría, os Goncourt, Sainte-Beuve, Baudelaire, Gautier e, a partir de 1863, con Turgenev. Un ano antes, en 1862, publicara Salammbô. Estreitou así mesmo os vínculos con George Sand e cun mozo Maupassant, que o considerará un pai espiritual. En 1874 publicou La Tentation de saint Antoine, e en 1877 Tres contos. Concentrouse logo na escritura de Bouvard e Pécuchet, obra principiada anos atrás e publicada, inacabada, un ano despois da súa morte, acaecida o 8 de maio de 1880, a causa dunha hemorraxia cerebral.