Peza que forma parte da Comedia humana de Balzac. Afonda na figura de Gobseck, prototipo do avaro, e no pasado doutra serie de senlleiros personaxes.

Unha referencia ineludible da narrativa escrita en neogrego e a mostra máis sobranceira da tendencia naturalista de Andreas Karkavitsas.

Obra de gran peso na literatura europea contemporánea. Propón unha reflexión sobre a barbarie nazi e pinta, en paralelo, unha relación amorosa de fonda pegada.

Unha das primeiras novelas (1859) da literatura estadounidense que escribiu unha afroamericana. Aborda o problema do maltrato e o abuso da poboación negra por parte da sociedade branca dos estados do norte.

A meirande obra narrativa do serbio Milovan Glišić, unha valiosa achega á literatura gótica e á temática vampírica. Publicada dezasete anos antes ca o Drácula de Bram Stoker.

Estilo requintado, atmosfera lúgubre, erotismo mórbido e paixóns violentas. Nesta obra, a loucura exemplifícase na obsesión do protagonista, Menzel, coa súa variada colección de bonecas.

Hábil historia detectivesca –só que sen detectives– e logrado exemplo de novela enigma da man de Richard Harding Davis.

Obra de Rebecca Harding Davis que denuncia a realidade industrial dos EUA no século XIX e que tivo unha recepción extraordinaria por parte das principais plumas do momento.

Novela curta que disfraza a experiencia persoal de Madame de Genlis no mundo das letras mediante unha intriga amorosa; partindo da ironía, aborda as dificultades coas que batían as mulleres escritoras nos séculos XVIII e XIX.

A obra de Kobayashi, referente da literatura proletaria marxista en xaponés, é trasladable a case calquera contexto de abuso e precariedade laboral, de aí o interese para lectores e lectoras de todo o mundo e a súa tradución a decenas de linguas.

A novela de Isabelle Alonso retrata con pulso certeiro os valores republicanos, as arelas e tristuras dos que, coma o protagonista, pretendían mudar a realidade e loitar contra o escurantismo fascista que desatou a guerra civil española.

Publicada en grego nos albores do século
XX, esta obra de trazos naturalistas escrita por Konstatinos Theotokis afástase do carácter bucólico e da liña folclorista da literatura helénica predominante daquela.

Clásico da narrativa breve en alemán do século XIX. Posúe algúns elementos simbolistas e a carga histórica habitual nas obras do autor suízo Conrad Ferdinand Meyer.