A fraseoloxía da novela Unha muller perdida
Se onte difundiamos a análise que, co gallo da edición en galego de A peste, os tradutores Isabel Soto e Xavier Senín facían das personaxes femininas presentes na novela de Camus, hoxe toca fincarlle o dente a outro dos artigos que integran o número 21 da revista Viceversa: «Unha muller perdida: A entrada de Willa Cather no panorama editorial galego», a cargo de Antía Veres Gesto.
Entre outras cuestións de interese que releva a tradutora, se cadra convén destacar, na subsección 3.4 dedicada á Fraseoloxía, as táboas coas concienciudas correspondencias inglés-galego. Non resulta estraño, polo tanto, que a acta do xurado do XVIII Premio Plácido Castro incidise no «uso dun galego extremadamente natural e próximo, empregando unha fraseoloxía propia sen alterar a atmosfera orixinal da novela» á hora de xustificar que a tradución de Veres de Unha muller perdida merecese o tal galardón.
Velaí as táboas achegadas pola tradutora cunha gran variedade de solucións:
