Por que ler a Hammett (II)
O escritor francés André Gide, galardoado co premio Nobel de Literatura en 1947, escribiu no cuarto volume do seu Journal:
Lin con grande interese (e, por que non dicilo, con grande admiración) The Maltese Falcon de Dashiell Hammett (1930), de quen o pasado verán lera, aínda que nunha tradución [ao francés] a abraiante Red Harvest (1929), con moito superior ao Falcon, a The Thin Man (1934) e a unha cuarta novela, obviamente escrita por encarga, da cal o título neste intre non me quere acordar. […] En Red Harvest os diálogos, escritos con absoluta mestría, son de tal excelencia que darían directrices a un Hemingway ou a un Faulkner, e a narrativa en si está ordenada cunha habelencia e cun cinismo implacables. Dentro do xénero, creo, é o mellor que lin en toda a miña vida.
O profesor e crítico Leroy Lad Panek recolle esas palabras de Gide no seu libro Probable Cause: Crime Fiction in America. E, a seguir, apostila:
Ao emitir o seu xuízo, Gide deixa de lado moitos particulares, mais leva razón cando afirma que nunca antes se escribira nada nin parecido a Colleita vermella.
