O párroco de Vejlby

Steen Steensen Blicher

Steen Steensen Blicher naceu en Vium (Xutlandia central) en 1782. O seu pai era un párroco rural afeccionado á topografía e a súa nai unha muller humilde con problemas mentais. Estudou Teoloxía en Copenhague e casou en 1810 con Ernestine Berg, con quen tería dez fillos pero coa cal non foi para nada feliz (describiuna como moi fermosa pero tirana e infiel). Tras pasar pola Latinskole de Randers e desempeñar o oficio de granxeiro, en 1819 foi enviado como párroco a Thorning, e poucos anos máis tarde, en 1825, a Spentrup, onde viviría o resto dos seus días.

Nunha época na que Xutlandia era un lugar remoto e afastado dos centros de interese e de decisión, Blicher desenvolveu un gusto excesivo pola bebida e habituouse a matar o tempo en paseos de caza canda os seus cans, saídas que, con todo e iso, lle permitiron coñecer a fondo a grandeza da paisaxe, a idiosincrasia do campesiñado, o modo de vida de vagabundos e xitanos e as azueiras e temores da poboación local; estas cuestións reflectiríaas, cun estilo melancólico e tráxico, en libros de poesía como Trækfuglene (1838) e, sobre todo, nas súas narracións, polo xeral breves. A partir dos relatos de tradición oral, soubo crear (en dinamarqués padrón e en xutlandés) a que hoxe se considera a base en prosa da literatura dinamarquesa moderna.

En sendo O párroco de Vejlby a súa creación máis célebre, cómpre salientar tamén Brudstykker af en Landsbydegns Dagbog (1824), Donna Leonora (1825) e Sildig Opvaagnen (1828).

Morreu en 1848 na máis extrema pobreza.